Chinezen in Afrika

Hieronder een poging om een genuanceerd beeld te schetsen van de steeds groeiende invloed van China in Afrika; China dat dit jaar naar alle waarschijnlijkheid de USA zal voorbijsteken als belangrijkste handelspartner voor Afrika.

De dag van vandaag resideren er naar schatting een half miljard Chinezen op het Afrikaanse continent, een deel voor het uitvoeren van grote publieke werken (talloze wegen, voetbalstadia, ziekenhuizen, spoorwegen, etc) in het kader van de miljardendeals die China met Afrikaanse staten sloot, een ander deel om hun financieel geluk te vinden: afgelopen weekend zag ik bv. in Douala honderden piepkleine kledingswinkeltjes uitgebaat door jonge, niet-franssprekende Chinezen; er doen zelfs verhalen de ronde over Chineze beignet-verkopers in andere Afrikaanse grootsteden.

De Chino-Afrikaanse relatie wordt vaak verfoeid door ons Europeanen (moraalridders als we zijn?), maar nochthans zwaar toegejuicht door de Afrikaanse regeringen zelf. De som die China aan de Afrikaanse staten leent (20 miljard dollar voor de komende drie jaar) komt overeen met die van de Wereldbank, doch met één belangrijk bijkomend voordeel: in tegenstelling tot Wereldbank legt China geen enkele voorwaarde op aan de Afrikaanse staten met betrekking tot het opstellen en besteden van overheidsbudgetten noch met betrekking tot de buitenlandse schuldenlast. China stelt zich "tevreden" met terugbetalingen onder de vorm van levering van grondstoffen op lange termijn...

Een Congoleze vriend wees ons enkele maanden geleden echter op nog een ander aspect van de Chineze aanwezigheid door te stellen dat dankzij de Chinezen tal van goederen zoals moto's, electronica en huishoudapparatuur beschikbaar werden voor een groot deel van de Afrikaanse bevolking. Ander feit is evenwel dat de massale invoer van schoenen, kledij en plastic prullerij allerhande, en dit aan onklopbaar lage prijzen, zware weerslag heeft op de lokale, kleine en grote, producenten.

China is als speler in Afrika onmogelijk nog over het hoofd te zien en zwengelt op die manier de competitie met andere grote geldschieters aan, hetgeen op zich een goeie zaak is. Maar de kritiek van Wereldbank en IMF op China blijft de afwezigheid van een lange-termijnstrategie in zijn Afrikaanse relaties, die rekening houdt met de grote macro-economische evenwichten.

Als uitsmijter nog een niet-te-missen filmpje van "Liu du Kamer", een Chinees die enkele jaren geleden een hit waar hij zingt in het Bassa en probeert de Makossa te dansen: hilarisch!

Hier de link:
http://www.youtube.com/watch?v=TwkarjMjzgs&feature=PlayList&p=54AC9C2399EA0174&playnext=1&playnext_from=PL&index=36